به گزارش آوای هگمتان به نقل از صدای همدان در سالهای گذشته بهدلیل برنامهریزی نامناسب از سوی برخی مسئولان استانی، و عدم توجه کافی به زیرساخت های موجود سبب شد تا این رشته نتواند جایگاه واقعی خود را در کشور پیدا کند و متأسفانه با وجود ظرفیت و توانمندی ورزشکاران همدانی آنها را به دیگر استان ها هدایت کرد.
این رشته با اینکه در همدان علاقمندان زیادی دارد اما نبود یک دفتر سرپرستی برای هیئت سوارکاری در جهت نظارت و برنامه ریزی از عمده مشکلات آن به شمار می رود که بحث تصمیم گیری و نظارت بر باشگاه ها را از گود هیئت سوارکاری خارج کرده است.
اما موضوع چالش برانگیزی چندوقتی است بر سوارکاری استان حاکم شده و برخی دستگاه های دولتی موانعی را پیش پای باشگاه داران گذاشته اند که پرش از این موانع را برای سوارکاران سخت کرده است. طبق شنیده ها یکی از باشگاه های مطرح همدان که مالکیتش برای بنیاد شهید است حالا در اقدامی عجیب نرخ اجاره ماهانه ۸۰میلیونی را برای مزایده در نظر گرفته است .
این در حالیست که نه دستگاه های نظارتی بر این موضوع ورود کرده اند و نه خود هیئت می تواند بر قیمت گذاری باشگاه نظارت داشته باشد. مثل اینکه در شهر همدان هرنهاد یا فردی ظرفیتی برای باشگاه داری ایجاد کند بدون هیچ نگرانی می تواند هر نرخی که می خواهد برای اصطبلش قیمت گذاری کند.
این موضوع زمانی نگران کننده تر می شود که با این اجاره بهای سهمگین، تا چند وقت دیگر هزینه های سوارکاری و پانسیون اسب نیز به مراتب بالاتر خواهد رفت و کسانی که اسب دارند به علت هزینه های بالای نگهداری مجبور به فروش اسبهایشان شوند و کسانی که علاقمند به این رشته هستند و میتوانند در مسابقات کشوری حضور یابند و صاحب عنوان شوند باید قید سوارکاری را بزنند.
از طرفی دیگر در مجموعه ذکر شده باتوجه به اساسنامه بیناد شهید این مجموعه بایست به خانواده شهدا و ایثارگران خدمات ارائه دهد که متأسفانه در سالهای گذشته چنین اتفاقی نیفتاده است و خود بنیاد شهید نیز به این مسأله ورود نکرده تا فقط به فکر درآمد زایی خودش باشد نه ارائه خدمات مطلوب به خانواده ایثارگران .
همچنین از دیگر مشکلاتی که طی سالهای اخیر در باشگاهی که مدیریت فعلیش فاقد دانش کافی برای باشگاه داری است این مجموعه را تبدیل به بنگاه درآمد زایی کرده و کاربری ورزشیش را از دست داده است تا به مرور افراد توانمند در سوارکاری برای رسیدن به موفقیت در این رشته راهی استان های دیگر شوند.
مدیریت فعلی باشگاه با شرایط خاصی این مجموعه را اداره می کند که به مزاق شهروندان خوش نیامده تا جائیکه این باشگاه با ایجاد حصار برای ورود تماشاگران که بستری برای ایجاد هیجان و علاقه به این ورزش بود مانع ورود افراد غیرخودی به باشگاه سوارکاری گشته است.
حالا چه کسی پاسخگوی سوال ها و دل نگرانی های دوستداران سوارکاری است؟ از طرفی بنیاد شهید که به عنوان یک نهاد دولتی و مردمی که وظیفه تسهیل دارد خود تبدیل به مانع بزرگی شده و تعیین اجاره بهای بالا هزینه های این ورزش را به تناسب بالاتر می برد که به هیچ وجه آینده خوبی برای این رشته ترسیم نخواهد کرد.
از طرفی نقش هیئت سوارکاری و دستگاه های نظارتی در اینگونه برگزاری مزایده چیست و چرا ورودی به این نوع برگزاری این مزایده ندارند؟هچنین باید دید افرادی که به مزایده دعوت می شوند صلاحیت انتخاب شدن و مدیریت بر باشگاه دارند یا خیر…
مسئولان باید به این نکته توجه داشته باشند که سوارکاران همدان همیشه جزو برترین ها بوده اند و حالا نباید اقدامات غیرکارشناسی برخی نهادها سبب بالارفتن قیمت های پانسیون داری شود که ممکن است هزینه های بالای نگهداری اسب این سوارکاران را راهی شهرهای دیگر کند و همدان را محروم از ورزشکاران مدال آور کند