به گزارش آوای هگمتان، داوود پناهی، با بیان اینکه دستگاههای اجرایی همانند استانداری، سازمان بهزیستی، دانشگاه علوم پزشکی و شهرداری از جمله دستگاه هایی هستند که در خصوص حمایت از مبتلایان به اتیسم مسئولیت قانونی و اجتماعی دارند، مطرح کرد: پیش از این مکاتبات و جلسات زیادی با مسئولین مربوطه جهت تاسیس، ساخت و راه اندازی مرکز جامع توانبخشی و نگهداری کودکان و افراد دارای اتیسم توسط انجمن انجام شده ولی متاسفانه هیچ یک به سرانجام مشخصی نرسیده است؛ گفتنی است خانواده ۳۶۰ کودک و فرد دارای پرونده در انجمن اُتیسم چشم امید به راه اندازی این مرکز برای درمان، توانبخشی، نگهداری و رسیدگی به مشکلات فرزند خود دارند.
وی با تاکید براینکه دادگستری و دادستانی و نماینده محترم ولی فقیه در استان با ورود و پیگیری این موضوع میتوانند از آسیب ها و چالشهای اجتماعی اجتناب ناپذیر آن پیشگیری نمایند، عنوان کرد: نهادهای یاری رسان و به ویژه خیرین گرامی استان نیز میتوانند در راه اندازی و برطرف نمودن یکی از دغدغه های مهم خانواده های دارای فرزند اتیسم کمک شایان توجه ای ایفا نمایند.
پناهی با بیان اینکه غربالگری، تشخیص زودهنگام و مداخلات درمانی به هنگام نقش کلیدی در درمان و بهبود علائم اتیسم دارد و سن ۲ تا ۷ سالگی بهترین سن برای انجام این مداخلات است، گفت: بر همین مبنا یکی از اهداف مهم انجمن تشخیص و انجام مداخلات درمانی به هنگام بوده و در همین راستا هر هفته ۸۰ کودک از خدمات درمانی انجمن از جمله روانپزشکی، کاردرمانی، گفتاردرمانی و رفتار درمانی استفاده میکنند.
وی حمایت از این کودکان و افراد دارای اتیسم و خانوادههایشان را رسالت این انجمن دانست و افزود: بیشتر کودکان و افراد تحت پوش انجمن اتیسم همدان بهصورت روزانه، هفتگی و ماهانه از خدمات درمانی، آموزشی، رفاهی و حمایتی انجمن بهره مند میشوند؛ همچنین حتی الامکان و حتی المقدور سعی شده هیچ کدام از مشکلات این کودکان و خانواده های ایشان بی پاسخ گذاشته نشود.
مدیر انجمن حمایت از کودکان اُتیسم استان همدان فعالیت مرکز جامع توانبخشی و نگهداری کوتاه مدت و طولانی مدت را یکی از دغدغه های مهم خانواده های کودکان و افراد اتیسم برشمرد و افزود: ارائه خدمات توانبخشی و درمانی به کودکان دارای این اختلال امری الزامی و حیاتی است؛ با توجه به حساسیت موضوع و شرایط خاص کودکان دارای اُتیسم به ویژه طیف شدید، تاسیس و فعالیت مرکز جامع توانبخشی و نگهداری می تواند عامل مهمی در جلوگیری از اتفاقات ناگوار برای این کودکان و خانواده های ایشان و چالشها و عواقب اجتماعی آن باشد.
وی اضافه کرد: مشکلات این افراد و مراقبت و نگهداری ۲۴ ساعته از آنان با گذشت زمان می تواند آسیب های زیادی را به لحاظ روحی ، روانی و اقتصادی به خانواده این بیماران مخصوصا اگر فرزندان دیگری در این خانواده باشد تحمیل نماید، و باعث مشکلات و اتفاقات جبران ناپذیری شود.